Gaz ziemny będzie transportowany za pomocą rurociągu o długości 1200 km z Nyhamna na wschodnim wybrzeżu Norwegii do Sleipner na Morzu Północnym, aż do Easington w Wielkiej Brytanii. Za realizacje projektu odpowiedzialny jest koncern Norsk Hydro, drugi co do wielkości po Statiolu norweski producent gazu.
Konstrukcja rurociągu pochłonęła około miliona ton stali i zaangażowała większą część światowej produkcji tego surowca.
Tonaż dostarczanej konstrukcji wyniósł ok. 4500 ton, z czego ok. 550 ton stanowiły wsporniki pod rury wykonane ze stali nierdzewnej. Konstrukcja weszła w skład obiektów: EPC1 i MIC.
Zakres prac obejmował wykonanie elementów składowych oraz uzbrojenia w formie podpór rurowych do 23 obiektów oraz wielu podobiektów i różnego rodzaju estakad do rurociągów. Elementy dostarczano bezpośrednio do Norwegii lub na nabrzeże w Gdyni i tam scalano w całość łącznie z orurowaniem, a następnie transportowano gotowe pipe-racki do posadowienia na fundamentach.
Ze względu na przeznaczenie zastosowano różne systemy malarskie, w tym powłoki zabezpieczające konstrukcję przed działaniem wysokich temperatur.
Wymiary największego zmontowanego pipe-racka (estakady rurowej): długość 37,387m, szerokość 11,139m, wysokość 14,973m. Ciężar samej konstrukcji stalowej wynosił około 121 ton, a całego uzbrojonego elementu 350,213 ton.
Konstrukcja została wykonana zgodnie ze standardem NORSOK M-101.
